خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
ظرفیت هیجان در ایران
ایران به واسطه مناطق کوهستانی، بیابان‌های صعب‌العبور و جنگل‌های انبوه یکی از کشورهایی است که قابلیت‌های بالایی در گردشگری ماجراجویانه دارد؛ شاهد آن تشکیل نخستین گروه‌های کوهنوردی در ایران در سال‌های ابتدایی دهه ۲۰ شمسی است، پس از آن نیز آرام آرام بیشتر گروه‌های کوهنوردی در تهران و سایر شهرستان‌ها شکل گرفتند. اکنون نیز اگر در شهرستان‌ها، شهرها و حتی روستاها آژانس‌های گردشگری وجود نداشته باشند اما گروه‌های کوهنوردی و جمع‌های گردشگری ماجراجویانه سفرهای متعدد سالانه‌ای را برای خود برنامه‌ریزی می‌کنند؛ این در حالی است که این نمونه از گردشگری نیاز به تجهیزات و ابزارآلات تخصصی دارد و بیشتر کسانی که این‌گونه سفرها را برگزار می‌کنند، به چنین تجهیزاتی مجهز نشده و حتی از ارائه کمترین امکانات امداد به همسفران خود نیز عاجزند. در کنار این گروه‌ها آژانس‌هایی هم هستند که بخش اعظم برنامه‌های خود را روی گردشگری ماجراجویانه متمرکز کرده و خدمات مناسب را به علاقه‌مندان این حوزه عرضه می‌کنند.
گردشگری ماجراجویانه، مکمل گردشگری فرهنگی
آنچه از گفته‌های کارشناسان برمی‌آید، نشان‌دهنده آسیب‌پذیری گردشگری ماجراجویانه در برابر حوادث غیرمترقبه است، در عین حال این نمونه از گردشگری به واسطه نیاز اندک به زیرساخت‌های گردشگری می‌تواند مکمل مناسبی برای گردشگری فرهنگی باشد.
حسین نظر، کارشناس گردشگری مهیج و ورزشی به صمت گفت: بسیاری از گردشگران هیجانی را کوهنوردان و ورزشکاران تشکیل می‌دهند و بسیاری از شاخه‌های مختلف این حوزه در رده گردشگری ورزشی نیز تقسیم‌بندی می‌شوند.
او افزود: بیشترین طیف گردشگری هیجانی به کوهنوردان مرتبط است. دیگر اقشار گردشگری هیجانی ماجراجو بوده و به ماجراجویی در طبیعت علاقه‌مند هستند که با گذراندن دوره‌های خاص به حوزه‌هایی از گردشگری هیجانی مانند پاراگلایدر و دیگر شاخه‌های مرتبط می‌پردازند.
نظر عنوان کرد: همچنین شاخه‌هایی مانند بانجی جامپینگ و دره‌نوردی نیز از دیگر حوزه‌های گردشگری هیجانی هستند. گروهی کوهنورد بوده، گروهی به دلیل علاقه در دوره‌های آموزشی گردشگری هیجانی شرکت می‌کنند و گروهی دیگر نیز به طور آماتور به این ورزش‌ها می‌پردزاند.
او افزود: دره‌نوردی در تابستان، پاراگلایدر در هوای معتدل و بانجی جامپینگ در برخی از نقاط تهران انجام می‌شوند. در کویر نیز آفرود که با خودرو و موتورهای مخصوص انجام می‌شود نیز بخشی دیگر از گردشگری هیجانی است. همچنین موتورسواری و یا دوچرخه‌سواری در کوهستان نیز از دیگر شاخه‌های گردشگری هیجانی به شمار می‌روند.
نظر اظهار کرد: دره‌نوردی به طور آکادمیک، پیمایش‌های طولانی در جنگل‌ها، آفرود، پاراگلایدر، موتور و دوچرخه کوهستان از شاخه‌های فعال هستند. جنگل پیمایی در مسیرهای خاص که بخشی را با درخت بالا می‌روند و با طناب فرود می‌آیند نیز شاخه دیگری از گردشگری هیجانی است.
به گفته او اکنون گردشگری هیجانی درآمد چندانی در ایران ندارد و به صورت تفریحی اجرا می‌شود. نظر افزود: تمامی ظرفیت‌های این حوزه در ایران وجود دارد. فعالان این حوزه به طور خودجوش در آن فعالیت می‌کنند.
او بیان کرد: در دوبی یک مجموعه از ساختمان‌های مدرن و پیشرفته مرکز فعالیت‌های گردشگری شده که از شبی ۵ میلیون دلار تا ۳۵ میلیون دلار درآمد دارد و کویرنوردی به طور مدرن را ایجاد کرده است. این بسیار متفاوت است با ایرانی که تمام ظرفیت‌های لازم را داراست اما مدیریت درستی در این حوزه وجود ندارد.
نظر درباره گردشگری پاراگلایدرها عنوان کرد: پاراگلایدر شاخه‌ای است که انجمن مخصوص دارد و آموزش‌های مورد نیاز خود را دارد. رشته حساس و خاصی است. بانجی جامپینگ نیز موسسه‌ای ندارد. رفتینگ چندان فعال نیست. در بخشی از زاینده‌رود و رود کارون رفتینگ انجام می‌شود. اکنون دره‌نوردی و پاراگلایدر فعالیت خوبی دارند. آفرود تعریف و توجیه خاصی ندارد، کویر مرنجاب بر اثر آفرود تخریب شده و ضربه بسیاری بر محیط‌زیست وارد کرده است. تعریف چندانی در وزارت ارشاد و گردشگری و محیط‌زیست انجام نشده است.
