ورود شاخص به کانال حساس؟
از ابتدای مهر سال جاری و با ورود شاخص به کانال ۷۷ هزار واحدی، رشد یک پلهای شاخص و رسیدن دماسنج بازار سهام به سطح ۷۸ هزار واحد بهعنوان یک عامل مهم در نگاه بازار عنوان میشد. در این میان فعالان تکنیکال بازار نیز پایداری در این سطح را آمادگی شاخص برای صعود عنوان میکردند. همانطور که مشاهده شد شاخص پس از عبور از سقف ۷۸ هزار واحدی با یک حرکت پرشتاب طی ۷ روز معاملاتی به سطح ۸۰ هزار واحد رسید. این کانال (۷۸ هزار واحدی) در ماههای گذشته به نوعی سطح ناپایداری شاخص بوده است؛ حالت اول رشدهای بیمحابای شاخص مانند اواخر مهر و حالت دیگر نیز نزول شاخص به یک کانال پایینتر پس از نوسانات چند روزه این نماگر در کانال ۷۸ هزار واحدی (مشابه اواسط مرداد). حال در صورتیکه معاملهگران بخواهند رفتاری مشابه را با ورود احتمالی به این کانال در معاملات امروز داشته باشند باید در انتظار روزهای پرنوسانی برای بازار سهام بود. در این میان مدتی است که از حرکتهای هدفمند برخی حقوقیها برای حمایتهای مصنوعی از شاخص خبری نیست. براساس این نگاه ساده به عدد شاخص ممکن است اهالی بازار بار دیگر شاهد رشد قیمتی سهام به خصوص نمادهای بزرگ، برای تلقین بیسرانجام فضای مثبت به بازار باشند.
موج انتخاباتی بازار جهانی
از طرفی بازار جهانی نیز همچنان آبستن اتفاقات مهمی است که میتواند به نوسانات این بازار نیز دامن بزند. در این میان انتخابات سهشنبه آمریکا را میتوان مهمترین انتظار بازار جهانی دانست. رقابت پایاپای دو کاندیدای جمهوریخواه و دموکرات و نگرانی بازار جهانی از روی کار آمدن ترامپ بهعنوان نماینده جمهوریخواهان میتواند همچنان نوسانات را در بازار جهانی افزایش دهد. تحلیلهای متفاوتی در این خصوص مطرح میشود. از اثرات این موضوع میتوان به افت شاخص دلار با تقویت احتمال برنده شدن ترامپ در پایان هفته گذشته بازار جهانی اشاره کرد. نگرانی از اقتصاد جهانی میتواند سرمایهها را به سمت داراییهای امن مانند طلا بکشاند و به سایر بازارهای کالایی ضربه بزند.
در شرایط کنونی کنار هم قرار دادن فضای بازار جهانی و همچنین تصمیمگیری فعالان بازار بر اساس ورود شاخص به یک کانال مشخص فضای مبهمی را برای بازار سهام کشورمان ایجاد کرده است. با این حال آنچه مشخص است تمرکز اهالی بازار روی رویدادهای بازار جهانی است. در این میان علاوه بر نفت سایر کالاها که بر بورس تهران اثرگذار خواهند بود نیز مورد توجه است. البته آنچه در سالهای گذشته مشاهده شده عدم خودنمایی یک عامل مثبت و جلوه عوامل منفی در فضای منفی بازار است. به نظر میرسد مهمترین نکته منفی شرکتهایی که شاید از رشد قیمت فلزات یا سایر محصولات پتروشیمی منتفع شوند، نسبت قیمت به درآمد بالای کنونی این شرکتها است که انگیزه سرمایهگذاری بلندمدت را کاهش میدهد.