خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
شیرین کننده های مصنوعی
شیرین کننده های مصنوعی که شیرین کننده های بدون کالری و غیرمغذی نیز نامیده می شوند، مواد شیرینی هستند که به دلیل نداشتن کالری در صنایع غذایی استفاده می شوند.
مهم ترین آن ها عبارتند از:
آسه سولفام k
در سال ۱۹۶۷ در آلمان کشف شد و در سال ۱۹۸۸ مجوز مصرف را از FDA دریافت کرد. این ماده که ۲۰۰ بار شیرین تر از شکراست در صنایع نانوایی، دسرهای فریز شده، نوشیدنی ها و آبنبات ها مصرف می شود.
از کربن، نیتروژن، اکسیژن، هیدروژن، سولفور و پتاسیم تشکیل شده و بدون کالری است. پایداری خوبی دارد و جزء خوبی برای اختلاط با شیرین کننده ها محسوب شده و طعم و مزه شیرین را در نوشیدنی ها ارتقا می دهد.
آسپارتام
در سال ۱۹۶۹ کشف و در سال ۱۹۸۱ مجوز مصرف FDA را کسب کرد.
از دو اسید آمینه ی آسپارتیک اسید و فنیل آلانین تهیه شده و ۱۸۰ بار شیرین تر از شکر است. این ماده برای افرادی که مبتلا به فنیل کتونوریا هستند مضر می باشد.
آسپارتام را حتی اگر تنها به کار ببرند شیرین کننده خوبی است. این ماده در عین حال به صورت مخلوط با شیرین کننده های دیگر نیز استفاده می شود.
در صورت ذخیره شدن در انبار به مدت بسیار طولانی تجزیه می شود و در دمای بسیار بالا به مدت زیاد مقاومت نمی کند.
تحت نام E951 عرضه می شود.
این ماده در صنایع نانوایی، غلات، پُرکننده های کیک ها، محصولات قنادی و کیک های پنیر فریز شده استفاده می شود و به خصوص طعم های میوه ای را تشدید می کند.
