زودباور نباشید
بسیاری از محصولات ادعا می‌کنند که مصرف آنها موجب بالا رفتن ایمنی بدن می‌شود. اما مفهوم ارتقاء ایمنی در واقع از نظر علمی بی‌معنی است. در حقیقت افزایش تعداد سلول‌های ایمنی بدن یا سایر سلول‌ها لزوما خوب نیست. مثلا، ورزشکارانی که دوپینگ خون انجام می‌دهند (پمپاژ خون به اندام‌های بدن به منظور بالا بردن تعداد سلول‌های خون و افزایش سطح عملکرد)، در معرض سکته‌ی مغزی قرار می‌گیرند.تلاش برای بالا بردن تعداد سلول‌های سیستم ایمنی کاری پیچیده است زیرا انواع مختلفی از سلول‌ها در سیستم ایمنی وجود دارند که به میکروب‌های مختلف به شیوه‌های متفاوت عکس‌العمل نشان می‌دهند. کدام سلول باید افزایش پیدا کند و به چه تعداد؟ تا به امروز، دانشمندان پاسخی برای این سوال ندارند. چیزی که اثبات شده این است که بدن دائما در حال ساخت سلول‌های ایمنی است و قطعا بیشتر از میزان استفاده‌ی خود، لنفوسیت تولید می‌کند. سلول‌های اضافی خودشان را از طریق فرایند طبیعی مرگ به نام آپوپتوز از بین می‌برند که بعضی این کار را پیش از اینکه فعالیتی داشته باشند انجام می‌دهند و بعضی پس از پیروزی در نبرد. هنوز هیچکس نمی‌داند چه تعداد و چه نوعی از سلول‌های سیستم ایمنی برای داشتن عملکردی بهینه لازم است.
سن و ایمنی
فرایند پیری به نحوی منجر به کاهش توانایی واکنش سیستم ایمنی می‌شود و همین باعث عفونت بیشتر، ابتلا به بیماری‌های التهابی بیشتر و حتی سرطان می‌شود. با افزایش امید به زندگی در کشورهای توسعه‌یافته، بیماری‌های مربوط به کهنسالی هم سیر صعودی دارد. خوشبختانه، تحقیق در خصوص فرایند پیری می‌تواند به نفع همه باشد.در حالی که بعضی از انسان‌ها فرایند پیری را به شکل سالم طی می‌کنند، نتایج بسیاری از مطالعات نشان می‌دهد که در مقایسه با افراد جوان‌تر، کهنسالان بیشتر در معرض بیماری‌های عفونی و حتی مرگ بر اثر این بیماری‌ها قرار دارند. عفونت‌های تنفسی، آنفلوآنزا و به خصوص ذات‌الریه از عوامل اصلی مرگ انسان‌ها در ۶۵ کشور دنیا هستند. هیچکس دقیقا دلیل این اتفاق را نمی‌داند، اما بسیاری از دانشمندان می‌گویند که این افزایش ریسک با کاهش سلول‌های T ارتباط دارد. با افزایش سن اندام تیموس کوچک می‌شود و در نتیجه سلول‌های T کمتری برای مبارزه با عفونت تولید می‌کند. عملکرد تیموس از سن ۱ سالگی رو به نزول می‌گذارد؛ اما هنوز مشخص نیست که آیا این کاهش سطح عملکرد در تیموس باعث کم شدن سلول‌های T می‌شود یا تغییرات دیگری در این قضیه نقش دارند. برخی از پژوهشگران هم روی این فرضیه کار می‌کنند که آیا با افزایش سن، کارایی مغز استخوان در تولید سلول‌های بنیادی که عامل افزایش سلول‌های سیستم ایمنی هستند، کاهش پیدا می‌کند.
پایین آمدن میزان عکس‌العمل به عفونت از طریق آزمایش واکنش افراد مسن به واکسن به اثبات رسیده است. برای مثال، مطالعات صورت گرفته بر روی واکسن آنفلوآنزا نشان داده است که تاثیر این واکسن بر روی افراد ۶۵ ساله به مراتب از کودکان سالم بالای ۲ سال کمتر بوده است. اما واکسیناسیون آنفلوآنزا و ذات‌الریه با وجود کاهش تاثیرشان، به طور قابل توجهی میزان بیماری و مرگ را در افراد مسن در مقایسه با افرادی که واکسیناسیون را انجام نداده‌اند، کمتر بوده است.
به نظر میان تغذیه و ایمنی در افراد کهنسال ارتباط وجود دارد. نوعی از سوءتغذیه که حتی در کشورهای مرفه شایع شده است، «سوءتغذیهی ریزمغذی» نام دارد. سوءتغذیهی ریزمغذی به این معنا است که بدن فرد نسبت به بعضی از ویتامین‌های حیاتی و مواد معدنی که از طریق رژیم غذایی به دست می‌آیند، دچار کاستی می‌شود و این سوءتغذیه در افراد مسن شایع است. افراد مسن معمولا کمتر مواد غذایی مصرف می‌کنند و در نتیجه تنوع کمی در رژیم غذایی‌شان دیده می‌شود. سوال مهم این است که آیا مکمل‌های رژیمی به حفظ سلامت سیستم ایمنی در افراد مسن کمک می‌کنند. این افراد باید در خصوص این موضوعات با پزشکانی که از تغذیه سالمندان آگاهی کامل دارند مشورت نمایند، زیرا با اینکه شاید بعضی از مکمل‌های رژیمی برای آنها سودمند است اما تغییرات کوچک ممکن است تحولات جدی در بدن این گروه سنی ایجاد کند.
خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
