فرهنگ پاتوق نشینی را شاید بتوان به عنوان سبکی از زندگی امروز وابسته به جریان روشنفکری وارداتی دانست که در همان مقطع ایرانیزه شده و تبدیل به یک کسبوکار جذاب برای کافه داران شد.
روشنفکران و تحصیلکردهها در دهههای مختلف با رونق این مکانهای فرهنگی علاوه بر تغییر ذائقه خوراکی و پوششی مردمان زمانه خود موجب شدند فرهنگ کافه نشینی به فرهنگی غنی در کشور تبدیل شود.
به فهرست غذا و نوشیدنی کافه که نگاه میکنی برق از سرت میپرد. نوشیدنیهای گرم از ۲۰ هزار تومان تا ۶۰ هزار تومان. انواع کیک و غذاهای گرم که میتواند یک کافه نشین حرفهای را از آمدن دوباره به کافه منصرف کند.
محمد مقدم و رضا خاکی دو دوست و شریک قدیمی هستند که یکی از کافههای قدیمی تهران را در خیابان کریمخان اداره میکنند. کافهای دنج با مشتریهای ثابت.
محمد میگوید: قیمتها را نسبت به ۳ سال پیش افزایش ندادیم تا مشتریهای همیشگیمان راضی باشند، این اجازه را داشتیم که باز هم گرانتر کنیم. گرداندن کافه با این شرایط مالیات و گرانی آب و برق کار سختی است. اما نمیخواهیم همین مشتریهای ثابتمان را هم از دست بدهیم.
رضا میگوید: هر کافه داری باید خلاقیت به خرج دهد تا مشتری هایش را نگه دارد. نمیشود با بیعلاقگی و از سر رفع تکلیف کاری را انجام داد. مشتری باهوش است و به تو و جنسی که دستش میدهی دیگر اعتماد نمیکند. با قهوه میشود هم حرف زد هم پول در آورد.
محمد درباره درآمد کافه شان میگوید: شرایط بد نیست. شغل ما هم طوری است که با تغییر فصلها مشتریهایمان کم و زیاد میشود. یکسری مشتری همیشگی که داریم. اما به طور مثال در بهمن ماه که رفتوآمد برای تئاتر و کنسرت و سینما زیاد است رونق کافه هم زیاد میشود. بهار و تابستان هم که به دلیل گرم شدن و مطبوع شدن هوا مشتریها بیشتر میشود. فصل امتحانات دانشگاه که میشود سرمان کمی خلوت میشود. اما در مجموع کاری میکنیم دخل با خرج جور در بیاید.