خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
مرتضوی : معادن کوچک مقیاس فقط به دلیل رگه ها و نکات خاص فنی بهره برداری از آنها غیر اقتصادی نمی شود بلکه بخش بزرگی از معادن در ایران به دلیل کمبود زیرساخت ها تهدید می شوند
محمدرضا مرتضوی، رییس خانه صنعت، معدن و تجارت تهران در گفت و گو با روزنامه «تعادل» اظهار داشت: معادن کوچک مقیاس فقط به دلیل رگه ها و نکات خاص فنی بهره برداری از آنها غیر اقتصادی نمی شود بلکه بخش بزرگی از معادن در ایران به دلیل کمبود زیرساخت ها تهدید می شوند. وی افزود : سنگ آهن از معادن کوچک مقیاس در ایران محسوب می شوند که پهنه کوچک دارند و برای بهره برداری از آنها چاره ای جز بهره برداری نیمه مکانیزه نداریم. حال پرسش اینجاست که آیا به همین دلیل باید این نوع معادن با ارزش را نادیده بگیریم؟ پاسخ بدون تردید منفی است زیرا اگر به اشتغال فکر می کنیم باید حداکثر برداشت را از تمام معادن داشته باشیم. این فعال معدنی تشریح کرد: به عنوان مثال در زمینه حمل و نقل، هزینه نقل و انتقال مواد معدنی از ایران به چین ۱۴ تا ۱۸ دلار در تن است اما همین مسیر در کشور استرالیا چهار دلار تمام می شود، این تفاوت هزینه از یک سو به دلیل نبود خط ریلی کافی در کشور و از سوی دیگر به دلیل سیستم نامناسب کشتیرانی ایران است.
از معادن کوچک بهره دریافت نشود
مرتضوی حقوق دولتی بالا را عامل دیگر خروج معادن از توجیه اقتصادی برشمرد و تشریح کرد: به طور مثال یک معدن با ذخیره ۲۰ میلیون تنی با پهنه کم که ناگزیر به بهره برداری با کارگر است با اینکه سطح اشتغال زیادی ایجاد می کند و رونق را به یک منطقه محروم باز می گرداند ناگزیر به پرداخت حق مالکانه مشابه سایر معادن بزرگ در کشور است در صورتی که این نوع معادن به دلیل آنکه عامل رشد مناطق محروم و رونق در روستا ها می شوند باید تا اندازه لازم از پرداخت چنین هزینه هایی معاف شوند.دبیر کل خانه صنعت ، معدن و تجارت ایران اضهار داشت : در معدنی با این ذخیره پایین توجیه ندارد که تکنولوژی های گران قیمت به کار گرفته شود .باید به روش سنتی عمل کرد و دولت باید اولویت را به سطح اشتغال این نوع معادن کوچک دهد.این فعال معدنی ۳۰ درصد از ذخایر معدنی موجود در کشور را متعلق به معادن کوچک مقیاس بر شمرد و گفت: صرفه اقتصادی یک معدن را نباید فقط در قالب یک معدن مورد ارزیابی قرار داد بلکه باید این معادن را جزیی از کل اقتصاد ایران دانست و در صورت است که مزیت های آن نسبت معایب و کمبود ها با توجه سطح اشتغال و رونق مناطق محروم افزون تر به نظر خواهد رسید.
